Føroyingafelag

Upp undir fólkaatkvøðuna varð eitt felag skipað – Føroyingafelag – sum arbeiddi fyri at fáa fólk at velja loysing á fólkaatkvøðuni. Fleiri av oddafólkunum her vóru ungir føroyingar, ið høvdu lisið í Danmark, tá ið 2. heimsbardagi brast á, umframt onnur oddafólk, ið stríddust fyri betri korum til verkafólkið í Føroyum – teirra millum var eisini javnaðartingmaðurin Jákup í Jákupsstovu.

Hesi ferðaðust kring landið og agiteraðu fyri loysing. Tey løgdu fram tilfar, sum vísti, hvussu Føroyar kundu klára seg fíggjarliga, og tey høvdu eisini eitt fullfíggjað uppskot til eina føroyska stjórnarskrá (grundlóg). Eingin ivi er um, at arbeiðið hjá hesum fólkum var ein høvuðsorsøk til, at ein meiriluti valdi loysing í 1946 – hóast eingin hevði roknað við tí, og hóast eingin politiskur flokkur stuðlaði tí fult og heilt.

Og hevði ikki ein meiriluti atkvøtt fyri loysing í staðin fyri tí danska stjórnaruppskotinum, høvdu Føroyar einaferð med alla limað seg inn í Danmark. So høvdu føroyingar einki krav havt í dag um at skipa seg sum sjálvstøðuga tjóð.

Tá kongur sendi Løgtingið til hús, áðrenn samtyktin frá fólkaatkvøðuni varð sett í verk, møtti bert ein tingmaður á tingfundi. Tað var Jákup í Jákupsstovu, sum seinni varð koyrdur úr Javnaðarflokkinum.

Aftan á gleðina um sigurin á fólkaatkvøðuni vóru sjálvsagt nógv fólk vónbrotin av, at samtyktin ikki varð sett í verk. Ikki minst tey, sum høvdu arbeitt fyri at fáa meiriluta fyri loysing.